"Młode rozstanie"

Kochani Moi, dziś się rozstajemy

Tak pięknie minęła młoda godzina

Nowy świat nas czeka, nowe natchnienie

Inne już słońce nad nowym niebem

Zmieni się niewiele, takie nic, poza tym

Że teraz będzie już coraz trudniej

Siebie trzeba w dziecku znajomym zobaczyć

Odnaleźć szlak jakiś, nową nadzieję

Data nic nie da, osąd wciąż niemądry

Nikt nam nie da przepisu na udane życie

Trzeba rozum znaleźć, a gdy już się znajdzie

Nową drogą iść z podniesionym czołem

Bo wędrówka jest pewna, tylko tarcza w naszych rękach

Żegnajcie, powrócimy, a z nami serca na tarczach albo tarcze w sercach

/ Jako, że rok się kończy, a zaczyna za niedługo nowy chciałabym złożyć życzenia wszystkim ubiegłorocznym, którzy "weszli w dorosłość", jak i tym, którzy razem ze mną będą mieli tę przyjemność w przyszłym roku. Jako, że nie wiem czy będzie nowy wiersz przed sylwestrem, życzę dobrej zabawy i jeszcze lepszego roku przyszłego :) pozdrawiam serdecznie - Wasza Sesil /

"Jako wspomnienie"

Skojarzysz mnie z wiatrem co na polach uczuć dmie nieprzerwanie

zapamiętasz włosy co splątane w fale wspominają morze

zapadną Ci w pamięć zamyślone oczy wpatrzone w coś więcej

rozpoznałbyś głos co niski w mowie w śmiechu brzmi dzwoneczkami

Mignę Ci w tłumie, a później Ci zniknę by zostać wspomnieniem

"Zmiana tańca"

A dziś skończymy walca

Deptanego po stopach

By przeszkadzać drugiemu

(A szkoda bo przeszkody

Tak szlachetność trenują)

Dziś w tan pójdzie tango

Drapieżne i na noże

Słów i żywych uczuć

(Zimno pozostanie na twarzy

To nie pierwszy raz)

Pokój, pokojem

Impas, impasem

Lecz wojna tylko waszym słowem

"Pani mojej nadziei"

Docenić  minuty w latach spojrzeń, bądź mi nadzieją, ty jedyna

Pani mojego serca, myśli mojego rozumu, tchnienie oddechu

W tobie się zatapiam, tobie się oddaję, w tobie mam nadzieję

A ty, ty ratuj, mnie i siebie z tej czarnej otchłani

Bo gdzie nie ma nadziei tam zamiera świat, nasz świat

Daj światło i drogę, a pójdę jak ślepiec by złączyć się z życiem

Wytrwać w bezsilności za ciebie i dla ciebie, ty jedyna minuto...

/ obrazek także jest zrobiony przeze mnie ;) / - Sesil N Sara

"Ibidem - w duszy"

/ 1. Ibidem - tam, tamże
  2. In flagranti - na gorącym uczynku / być przyłapanym
  3. In periculo mortis - w obliczu śmierci
  4. Historia magistra vitae est - historia jest nauczycielką życia
  5. Inter arma silent musae - podczas wojny milczą muzy
Mam nadzieję, że to ułatwi zrozumienie :) Miłej lektury - Wasza Sesil /

Bardzo inne tęsknienie, takie przez siedem gór i lasów

Jak w bajce pisanej poematem, gdzie symbol zmienia się w muzę

Epopeją opisać by można wiadomości ukazujące prawdę

"In flagranti" nie zaprzeczaliśmy, "in periculo mortis" zawsze dla siebie

Lecz "historia magistra vitae est", a "inter arma silent musae"

Więc zamilknę w swojej tajemnicy, zatajając duszę pełną wzruszeń

"Memento amor et moria"

/ Moi Drodzy, cóż może być piękniejszego niż wspólne wspominanie przodków wśród świec i zniczy, okrytych mgłą nagrobków i szumu wieczornych liści. Serce samo otwiera się na słowa. Słowa,  które chce się przekazać - "Kochajmy ludzi, bo tak szybko odchodzą" - Wasza Sesil/

Stary znicz palący się nad nowym niebem,

Wczoraj świętych obchodzone, dziś dogasa

Ostatkiem parafiny utrzymuje się i świeci

Byle uczcić, byle zachować czyjąś pamięć, przywiązanie

Psssyt i spala się w porannej mgle zwiastującej świt

Bo po co ma płonąć gdy już świat sam świeci?

"Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą"

Widać przykryte liściem na nagrobku słowa

Słowa słodkie i wielkiej goryczy

Bo ilu z nas naprawdę kocha i wyraża kochanie?

Może to ostatnia lekcja, ostatnie tchnienie wiatru

Może to płomyk rzucający się w nasze serca

Że nie tylko to co po życiu, lecz zawsze najpierw życie

Celebrować, czcić i pokazywać ciągle

Że liczy się nie ostatnia, lecz każda sekunda

Każdy nasz płomień zostawiony dla potomności 

"Duszo moja zagubiona"

Pragnę pisać, dziś szczególnie odsłaniać

pozory wszędzie wciąż ich tak wiele

kochanych moich brzmiących smutków

tak pełna każda młoda godzina

Zaczęłam oddzielać umysł od ciała

zagubionego uczuciami mojego czynu

prowadzącego by całą historię

dumną zostawić nad nowym niebem

Duszo moja zagubiona w wietrze

wiejącym wśród tych  nowych pól 

nieznanych, znanych od tak dawna

ze snów dawnych koszmarów

Ty jesteś,

Ja jestem,

któż pozostanie?

Wiatr.

"Poszukiwania"

/ Odnalazłam dwie strofy nabazgrane na zakładce i postanowiłam je trochę aktualizować :) . Heh to tyle jeśli chodzi o mój warsztat i technikę pisania - karteczki, wyrwane strony, marginesy i takie tam ;) Miłego czytania / - Sesil

Przez lata myślałam by wyznaczyć szlak

Lecz całkiem jakby czegoś było mi brak

Słońce, deszcz i wiatr, dniem zmierzwione włosy

Wciąż w środku siebie szukałam pomocy

W końcu znalazłam: ciemność mi osłodą

Książki przyjaciółmi, samotność - nagrodą

I tak siebie ciągnęłam co dzień w płowy świat

Dopiero wieczorem znajdując życia ślad

Historia jednak kończy się w inny sposób 

Poświęcając siebie dla innych żyć i głosów

Zrozumiałam jak cenna jest każda minuta

Że w życiu nie należy mi się tylko pokuta

Weszłam w nowe życie ze starym strachem

Lecz szybko pogodziłam się z tym nowym światem

I choć dalej kocham i tulę w sobie noc

Zamieniłam pogardę na uśmiechu moc

"Płonąca miłość"

Rozpadam się z rozkoszy w Twoich ramionach

Patrząc Ci w oczy, czując Twój oddech

Ręce płonące w delikatnym tańcu

Ciepły dotyk dłoni - rumieniec na twarzy

Szalejące cząstki w jednej radości

Stare i nowe wzburzone pragnienia

Nieumarły życie rozpalasz w mej nicości

Zagrzebana dusza wyrwana z bram piekła

Jestem z Tobą ciałem, umysłem i duchem

Ufam i wybaczam nie szukając cienia

Uśmiechem witając piasek i poczucie burzy

Nieśmiała szukając w oczach Twych utulenia

"Piękno natury"

Cudowna woda szumi mi nad głową

Prysznic dla świata i jego mieszkańców

Światła błyskają, wywołują grzmoty

Wiatr dmie z mocą swe szalone dźwięki

Jestem pośród fal płynących z nieba

Co zmywają troski i wszystkie zmartwienia

Siedząc samotnie pochłaniam widoki

Jak drzewa z majestatem kłaniają się burzy

Płatki z liśćmi wirują wśród wodnej zawiei

Szumiące krople szepczą swe opowieści

Szczepiąc w mym sercu miłości wyznania

Do natury jako źródła każdego kochania

"Przyjacielu"

Przyjacielu, co zrobiłam, że się nie odzywasz? 

Czy to już ten koniec, o którym mówiłeś?

Sercem wrę do Ciebie odpychana przez wichry

Twój lód nie przeraża, lecz wzbudza chęć walki

Jak Ci wytłumaczyć moją gorączkę gdy Cię nie ma?

To jakby palono mi serce pożogą niepewności

Czy już nie czytasz wiadomości ode mnie?

To co inni nazwali by obłedem ja nazywam tęsknotą

O nic nigdy nie proszę bo wiem ile możesz mi dać

Znasz moje słabości i moje zaniedbania

Klucze do duszy i serca dostałeś dawno

Czy to nie przypadek że już mnie nie odwiedzasz?

Pamietaj, tutaj jest jedno miejsce, nasze miejsce

Siedzę tu codziennie wdychając zapach samotności

Przyżekam czekać tu całe życie mimo wszystko

Ty wiesz, że nie rzucam słów na wiatr

Kiedy przyjdziesz już zmieniony przez czas

Będę tu by Cię poznać na nowo, przywitać

Przytulę do serca i zapomnę że Cię nie było, 

Ty wiesz, byłeś tu, Ty wiesz, ja nie zapomnę nigdy

"Wyjątkowa przyjaźń"

Pedzisz szalony przez życie

Ty i maszyna

Dogrywasz się do niej

Ta nierozerwalna więź

 - jesteście niepokonani

Jak czujesz się pędząc 

Pojmie tylko drugi, jak Ty

Moc silnika z korowodami śrub i mechanizmów

Widzisz je nawet w snach

Mimo iż nie z własnej ręki 

Już nie taki jak inne

Tylko Twój ma ten dźwięk 

Który porywa na start

A później już tylko liczniki 

Liczące kilometrami przyjaźń 

Trwającą eony waszych tras

Niezrozumianą przez tak wiele ludzkich mas

/ Witajcie :) wiersz powstał na życzenie urodzinowe mojego starego znajomego,  który jest też jego bohaterem ;) patrząc przez tyle lat na jego przywiązanie do motoru, chciałabym mu przekazać jedno: mam nadzieję, że kiedyś będę w stanie pojąć to i dać Ci lepszy prezent urodzinowy ;) wszystkiego najlepszego!  ^^ pozdrawiam wszystkich - Wasza Sesil/

"My - Cienie Wojny"

My będziemy inni

Wypełnimy światłem ten świat pełen smutku

My będziemy silni

Zostawiając niepewne tylko nasze marzenia i plany

Zabijemy, stłamsimy godność

Zapewniając Ci ciepłe, przytulne posłanie

Zostaniemy zapomnieni

By się nigdy nie znaleźć wśród nowej przyszłości

/Oto i on :) dziękuję za tak szybką odpowiedź z Waszej strony, bardzo mnie to podniosło na duchu ;) został u mnie zamówiony wiersz, także pewnie po weekendzie wstawię coś nowego. Pozdrawiam cieplutko ^^ - Wasza Sesil/

PS. Jest to wiersz napisany po przeczytaniu opowiadania: https://www.fanfiction.net/s/5643529/1/Kiedy-Lwica-walczy

Kto ma ochotę polecam! Świetne! :)

"Tak daleko i blisko"

I tylko im tęskno

I bezradnie zawsze

Gdy jesteś tam sam,

Kwadratowy ekranik z Tobą

I nic nie zrobię,

Nie mogę pomóc

Czy czuć można większy zawód

Gdy umiera się nie podawszy ręki

Tak blisko będąc gorącym sercem?

Daj mi utulić swój ból.

Przesyłam Ci siłę, spojrzenie,

Pamiętasz je i widzisz przed sobą,

Czujesz je zawsze na sobie

Nie umieraj, już jestem.

Nie zamykaj swych oczu

Przed pocałunkiem na dobranoc.

"Żyjąc dobą"

I tak mi jakoś smutno, samotnie

Gdy godzinę godziną pchają minuty

I czas jakby stanął swą melancholią

I tak mi tęskno do Twego głosu

Noce zarzekłam, dni wypełniam życiem

Nie czując już doby,  będąc tak jak trzeba

Łącząc dwie natury w głosie chaosu

Budząc się z rana, kładąc znów o świcie

Tancerka słońca powita czarną szatą

Pod nią sekrety i myśli z marzeń

Kolejne miesiące za latem już lato

Rok miłości, trzy ułudnych myśli

Dwa razy jeden razy dwa liczone

Życie zagubione i życie znalezione

"Krwawa księżniczka"

Dotknąć spróbuj a mieczem żelaznym przetnę twarz i obie łydki

Byś jak wewnątrz plugawy tak z zewnątrz był brzydki

Bo z dawien dawna krew moja zlała batyst i nogi

Gdy księżniczkę we mnie zabito, powstał potwór srogi

Królewskie pantofle złote na tułaczkę wtem zdane

Na miecz się zmieniły i obmyły pamięć

Zemsta - przyjaciółka, przetrwać nauczyła

Znaleźć czarodzieja w Blaviken szczodrze pozwoliła

Niestety był tam oprócz niego i znany Wilk Biały

Co zabójstwem plugastw wszelkich narobił sobie chwały

Ubiegnąwszy mnie w myśli zabił mą kompanię

Wybór dał mi prosty - odejście czy konanie?

Duch mój wybrał walkę przez Zemsty doradę

I zobaczył szybkość jego i zabójczą sławę

W końcu miecz wiedźmiński nie chybił o włos

I jak żem mieczem wojowała, dokonałam los

/Moi drodzy dawno nie czułam się tak dobrze pisząc wiersz. Na pewno przyczyniło się też do tego, jak bliska jest mi ta część twórczości Andrzeja Sapkowskiego.  Utwór został napisany na podstawie "Wiedźmina. Ostatniego życzenia", a w nim opowiadania: "Mniejsze zło". Zachęcam, kto nie zna, do zapoznania się z tekstem. Na pewno wspomoże w zrozumieniu wiersza (a może i zaowocuje dalszą lekturą, do której gorąco zachęcam). Pozdrawiam Was serdecznie i mam nadzieję, że tym razem więcej osób odważy się skomentować (uwierzcie mi, ciężko się pisze tylko dla samej siebie). Miłej Majówki ;) -Wasza Sesil/

"Pięknie żyj!"

To Twój czas więc wykorzystaj wszystkie jego wartości

Rozpal start, byś rozpędem w czynach nie ustawał

Znajdź mądrzejszych świat, gdzie nauka jest na całe życie

Otwartym umysłem przyjmuj nowe rady i historie

Buduj z wielkich większe, w planach mając ogromy

Stawiając cele ponad marzenia i marzycieli ogony

A znajdziesz świat pełen ludzkich, płonących wartości

Gdzie życie jest piękne, a myśli nie błądzą ku nicości

"Pokonać siebie"

/ Nie było mnie - fakt, dokonany. Wybaczcie, ale nie miałam za bardzo ochoty na wrzucanie czegokolwiek. Nadrobię to w tym i kolejnym postem. Miłej lektury. - Sesil /

Głos mych mięśni, które mówią o walce

Jęk złych niechęci, co niszczą siłę

Codzienna rutyna przekreślona chęcią

Ból w sile, hormony w żyłach

Wiem, gdzie dążę, pokonam siebie

Oczu nie zwracając na innych doznania

Zastąpię myśli na ciała westchnienie

Budując skałę, wygram własną wolność

Powrót na Wielkanoc

Koszyczek już gotowy, kurczaczki pilnują jajek, 

chleb się rumieni w koszyku, ciasto zaś w piekarniku. 

Rodzina się w kuchni uwija, wszyscy są już poruszeni, 

święcenie będzie za chwilę, Jezus z grobu dziś w noc Zmartwychwstanie. 

Czujemy to tylko raz w roku, ten ból, tę radość, wzruszenie, 

gdy Jezus przyjmuje za nas grzechów ciężar, cierpienie 

i w Swej Boskiej Miłości patrzy na nas czekając na powrót 

córek i synów zgubionych wśród życiowego chaosu 

On przychodzi przytulić, wielką Miłością nas darząc, 

odpuszczając nam wszyskie winy, moc radości rozdając

Życzę całej rodzinie pięknego tajemnicy przeżywania, 

by czuć było w sercach i duszach melodię Aniołów śpiewania, 

a piękne koszyczki wiosenne niech zdrowymi rzeczami nas karmią, 

ku łasce na dni następne, radości ze wspolnych spotkań. 

/ Wszystkiego najlepszego dla Was i rodzin :) - Sesil /

"Czar wiosennego blasku"

Jestem dziś ptakiem co w słońcu skrzydła kolorowe przegląda

Jak anioł do nieba ze szczęściem i wiarą do słońca podążam

Przegrzewam wosk przy swoich piórach złotych bez Ikara losu

Lecę głosząc piękno oczu skrzących się w radosnym uroku

Odpowiadając świat uśmiechem wita mnie w natury pięknie

Wiatrem gładzi wszystkich trosk nieobecnych już krawędzie

Lecz czas duszy wracać do rozłożonego w blasku słońca profanum

Złotą kliszą zdobione dzisiejsze chwile młodego wiosennego błogostanu

/Wybaczcie przerwę, piszę kiedy mam wenę. Niestety nasz system oświaty to kicz malowany i w tym stanowczo nie pomaga. Pozdrawiam i życzę Małopolsce miłych ferii ;) - Wasza (zgubiona nauką) Sesil/

"Emocji moc!"

/ Kto nie lubi, ten nie lubi Moi Drodzy, ale ja ukochałam sobie ten sport ^^ Pozdrawiam Was serdecznie :) - Sesil /

Tłum, wiwat aż brak oddechu

Szum trąb - ta pieśń na część brzmi

Dziś wygraliśmy, wygraliśmy, wygraliśmy! 

Niech to cudowne uczucie będzie ciągle w nas

Ten moment wachania przed rykiem zastępów

Złaczonych mocą, czujących ten lot

Piersią i sercem grających wspólny ton

Otwerających serca wiernych ludzi mas

Rzuć misia, cukiereczek złotówkę jeśli czas

"Skoki narciarskie" - serca krzyczą w nas!

I później z obrazów powstają wspomnienia,

Które przez rok cały wzbudzają marzenia