/ Ta historia zajęła szczególne miejsce w moim sercu. Bardzo serdecznie zapraszam do czytania, bo pisarka jest niezwykle utalentowana: http://van-elizabeth.blog.onet.pl/ /
Ogród własnych niepokojów
Uratujesz czy zgładzisz?
Nie wiesz póki Cię nie zobaczy...
Ten jest zabójcą ludzi!
Nie ma cienia w Cieniu
Zagłusz wiarę i poskrom
Jego jest serce piekielne
Moja jest dusza kochana
Mój, Moja ; Twój, Twoja
Na Wieki
Nic dodać..nic ująć.Natalio masz niesamowite wyczucie i piękno słowa.Dziękuję
OdpowiedzUsuńMnie tez radosc przenikla jakem i tu i tam przenikal
OdpowiedzUsuńPodoba mi się. Widziałam twojego posta o nowej prozie. Bardzo chętnie przeczytam, ale chciałabym cię prosić o przeczytanie mojej http://irlandzkieanioly.blogspot.com/
OdpowiedzUsuńZapraszam
Twój blog jest już zapisany u mnie. Postaram się jak najszybciej przeczytać i skomentować :)
UsuńJeżeli będziesz chciała mogę też polecać go dalej ;)
Będę wdzięczna. Posyłaj go każdemu kogo to może zainteresować.
Usuń