Czymże może być światło
Gdy brakuje nam ciepła
Ludzka rada: zdjąć okulary
Czerniące nam rzeczywistość
I choć czują mróz nasz
Z serc falą płynący
Nigdy tego nie pojmą
Jeśli sami nie zmarzli
Zrozumieć, próżne ich myśli
Bo światło nie zstąpi zbawienia
Zamarzamy w blasku dnia
Nie znajdując nigdzie zrozumienia
Nazwali nas samo-zabójcy
Odcięli od ludzi, przestrzeni
Powiedzieli, jesteśmy zbyt słabi
Oddali w ręce słodkich cieni
/ Jest to niezwykle ciężki wiersz. Dobijający w niektórych wersach jednak nie żałuję że powstał. Jakie są Wasze myśli? Pozdrawiam i dziękuję, że jesteście ze mną :) / -Sesil
niech opamietają ci co tylko widzą, a nie czują
OdpowiedzUsuńjestem z tobą siostrzyczko
Dziękuję duszku :) na ciebie zawsze można liczyć :,)
UsuńWitam cie krulowo ciemności!
OdpowiedzUsuńTo jam jest, pan jasności!
W blasku radości i złości
Gdzie mieszkajom ludzie prości
Jedząc swoje ości
zadławiłem sie bez litości!
Po przeczytaniu wiersza w lustrze się przejrzałem
i tak myślę: czego się nawdyhałem?!
Myślałem że doświadczyłem iluzji,
Ale doszedłem do fundamentalnej konkluzji:
wiersz, który na poczekaniu stwożyłem
(a wcale się nie wysiliłem)
sens ma głempszy niż twoje dzieło.
Pozdrawiam i jade na rodeo!
No cóż skoro tak uważasz. Miłego dnia.
UsuńPróżność oślepia ludzi, a niestety z każdym dniem jest jej coraz więcej :( to straszne, że człowiek, który się odrywa od niej nazywany jest słabym i skreśla się go choć ma w sobie tyle wartości zostaje odsuwany w cień :(
OdpowiedzUsuńMroczno dzisiaj u Ciebie Sesil, ale piszesz prawdę :(
Pozdrawiam
KV
Prawda rzadko zapisuje księgi różami
OdpowiedzUsuńWiersz rzeczywiście nieco skomplikowany, ale każdy z nas jest postacią złożoną i myślę iż znajdzie w tym dziele coś co go ujmie zastanowi bądź natchnie do zmiany. Powtórzę się po raz kolejny. Świetnie piszesz Ses.
OdpowiedzUsuńA cóż Ciebie ujęło L.S. ? :)
Usuń"Zamarzamy w blasku dnia
OdpowiedzUsuńNie znajdując nigdzie zrozumienia"
Te dwa wersy maja dla mnie bardzo osobisty wydźwięk. Psują idealnie do osoby, która jest dla mnie życiem.
Praktycznie każde zdanie daje do myślenia, co sprawia, że jakoś tak do nich wracam, jednocześnie jakoś tak najbardziej skupiając się na tych dwóch wersach:
OdpowiedzUsuń"Nazwali nas samo-zabójcy
Odcieli od ludzi, przestrzeni"
Nie wiem dlaczego, ale moje spojrzenie pozostają na nich najdłużej...
Krótko mówiąc: Genialne! :D
Dziękuję Crazy :) niezwykle cieszy mnie to że do nich powracasz ;)
Usuń