W mocy przekleństwo
Moc odbiera człowieczeństwo
W niej mrok i duszy zlęknienie
W niej ssanie i duchów przeszłości szumienie
Jak człowiek nie chce, tak sama przychodzi
Nie odejdzie póki szczęście okrutnie nie boli
I tak zwinięta w bólu skamleniem wyrażam swe wycie,
że szczęście oddaję komuś w mocy depozycie
"Nie powiesz nigdy nikomu, zachowasz skrycie
Dając nadzieję, ratując ich życie"
Odejdę dla świata tak jakbym była mitem
Ratując Ciebie, łzą znacząc ich życie
/ Czemu nawet teraz nie potrafię pisać pięknie? Wszystko się układa, a ja ciąglę piszę o bólu. Wybaczcie, to jedyne co mam. Dobrych snów - Sesil /
Nawet ból w życiu jest potrzebny. Tym bardziej doceniamy to dobre co się nam przydarzy.. choćby było to coś całkiem maleńkiego. :) A Twój wiersz Ses dla mnie całkiem na czasie, tak zgrabnie komponuje się z moim życiem. "Moc odbiera człowieczeństwo..." jakże prawdziwe.
OdpowiedzUsuńDziękuję Eli. Czasami mam wrażenie, że już nic mi nie wychodzi ...
UsuńDokładnie Cię rozumiem, ale jednocześnie zapewniam że właśnie w takich chwilach zwątpienia powstają rzeczy piękne bo wywołane głębokimi uczuciami. Wystarczy się tylko przemóc i podzielić nimi. Dowodem jest Twój wiersz. :)
UsuńDziękuję Eli Ty zawsze potrafisz pocieszyć Muzę :)
Usuń