Zanuć smutną piosenkę
Niech zabrzmi z dziecięcą wiarą
Utul duszę w mroku serce
Daj matce tej się pocieszyć
Łzy lśnią blaskiem księżyca
Rękami w górze wiatry poruszasz
W oczach iskry- skryte uczucia
Chwalisz noc cichym oddaniem
Wtem ktoś czary rozprasza
Pytając, nie chcąc znać prawdy
Blask światła zabija, oślepia
Płaczesz duszą, wracając do świata
w oplocie gdy wyciągam do ciebie me dłonie
OdpowiedzUsuńksięzyc wciąż patrzy i chroni
kazdego co tonie
duch1811
Ucieczka w nim i moc Ziemi
UsuńPrzy blasku poznamy świat Cieni
Nie do końca rozumiem moje uczucia jakie wywołał Twój wiersz,ale skłonna jestem przychylić się raczej ku tej ciemności niż światłu ;) Utwór piękny Ses i z tych które tak bardzo lubię. :)
OdpowiedzUsuńWięź jaką mamy z mrokiem nocy jest kojąca :) myslę, że z tym się zgadzasz ;)
UsuńZawsze Ses, zawsze :)
OdpowiedzUsuńNikt nie potrafi tak dobrze ukazać bliskości z mrocznym światem jak ty Sesil. Oddaję Ci pokłon za Twój mroczny geniusz...
OdpowiedzUsuń