"Jak jedna noc odmieni świat
Ten Nasz świat
Odnajdzie nieznane, nakieruje na start
Ciebie i mnie"
"Dziwne to życie
Ale je kocham
Jak pąk poranka
Czarnego kwiatu
Wspomnienie, kwas
I kilka płatków
Dostaje z myślami
Błagając o różę"
"Ogień i ból w jednej istocie
Jedno pali drugie, nie dając spokoju
W szalejącej burzy już sam nie wiesz
Co jest lepsze: gniew, czy smutek"
"Czasem lśniąc oślepiasz tych,
których chciałeś otoczyć blaskiem"
To się nazywa nadmiar siebie lub tzw. przedobrzenie ;) ale my ludzie niestety postępujemy tak bo uważamy to za słuszne...
OdpowiedzUsuńŻadna z tych emocji nie jest lepsza. Człowiek, który ogarnięty jest ogniem i bólem jak to zostało nazwane w cytacie nie potrafi racjonalnie dokonać jakiekolwiek wyboru tym bardziej co jest lepsze. W takim stanie w ogóle nie powinien podejmować istotnych decyzji bo bardzo łatwo tu o popełnienie błędu. Lepiej odczekać lub porozmawiać z drugą osobą i poddać się refleksji by zmniejszyć w jakimś stopniu emocje. Ale ja się tu rozpisuję jak jakaś pani psycholog już chyba całkiem oszalałam ^^
Wielu nazywa mnie przewrażliwioną, ale czy to prawda? Kwestia zdania... :)
UsuńNajbardziej podoba mi się chyba fragment o róży... Piękny :)
OdpowiedzUsuńoto refleksje są wyznaniem jakże młodej duszy
OdpowiedzUsuń