Popatrz na mnie
Czy te oczy są szczęśliwe?
Czy czujesz tu spokój?
O, widzę, że się oddalasz
Szerokiej drogi Ci życzę
Choć szkoda, żeś się nie zatrzymał
Bo pod powłoką lodowego smutku
Ostała się mała iskra
Która rozświetla mi każdy dzień
Nie dając popełnić mi błędu
Ta jedna iskierka
Napompowana życiem
Ukryta przed światem
By wytrwali mogli ujrzeć
A nikt nie był w stanie zgasić!
Przesylasz mi mysli,
OdpowiedzUsuńtknięte iskierką
przesylam to slowo
w pamieci schowane
dziekuje
Duch1811
To ja dziękuje,
UsuńZa Duchowe wsparcie ;)
Odkrywasz swoją duszę Natalio. Gruba, twarda powłoka chłodu, a pod nią gorące serce! Ludzie w tych czasach są zbyt ograniczeni by zauważyć taki skarb. Smutne to prawda? Wiersz więcej niż cudowny.
OdpowiedzUsuńps. Grafika...ech co Ci będę słodzić. Super!
Dziękuje Longman :) rzeczywiście smutne to, ale często przekonuje się, że trzeba tylko wykonać pierwszy krok, by zapalić iskierkę także u innych ;) Co do grafiki, cieszę się, że komuś przypadła do gustu :D pozdrawiam cię serdecznie!
UsuńPiękne.. Do ludzi trzeba mieć dystans ale też trzeba pozwolić im się zbliżyć do siebie :)
OdpowiedzUsuńWidzę, że mamy sporo wspólnego :) Czuje jakby ten wiersz był o mnie :)
Miło mi to słyszeć :)
Usuń